مقایسه بازده تولید در سیستم های پرورش گسترده و نیمه متراکم میگوی وانامی

سطح تکنولوژی پرورش میگو که از آن به سامانه های پرورش میگو یاد می شود، عمدتاً به تراکم لارو، سطح مزرعه، توان سرمایه گذاری پرورش دهنده و میزان محصول وابسته است. بنابراین انتخاب سامانه مناسب پرورش با توجه به توان تولید، حجم سرمایه گذاری لازم و شاخص های بازگشت سرمایه و سودآوری بسیار حائز اهمیت خواهد بود. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه دو سیستم گسترده و نیمه متراکم پرورش میگو وانامی (litopenaeus vannamei) از نقطه نظر میزان رشد، بازماندگی، نرخ رشد ویژه و تولید در دوره پرورشی 110 روز و معرفی گزینه برتر با توجه به جنبه فنی و اقتصادی می باشد. در این تحقیق پست لاورهای 12 به ترتیب با تراکم 10 و 30 عدد در مترمربع در استخرهای سیستم گسترده و نیمه متراکم ذخیره سازی شدند. تغذیه میگوها در سیستم گسترده مبتنی بر کودهی و تولیدات طبیعی استخر (غذاهای زنده) و در سیستم نیمه متراکم بر مبنای غذای فرموله شده بود. میانگین طول، وزن، بازماندگی، نرخ رشد ویژه و تولید در سیستم گسترده به ترتیب 96/3 میلی متر، 7/33 گرم، 65/53%، 4/99، 560 کیلوگرم در هکتار و در سیستم نیمه متراکم به ترتیب 129 میلی متر، 15/3 گرم، 87/23%، 5/56، 4082 کیلوگرم در هکتار بود. نتایج تحقیق نشان دادند که با توجه به پارامترهای اندازه گیری شده سیستم نیمه متراکم بر سیستم گسترده برتری دارد و مقایسه نتایج بین دو سیستم در آزمون t مستقل نشان دهنده اختلاف معنی داری است (0/05>p).